Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qaşlı — sif. Qaşı olan. bax qaş 2 və 3 cü mənalarda. Qaşlı üzük. Qaşlı yəhər. – Səadət xanım Gülnazı . . Laləzara apardı. Parça mağazalarını, ətriyyat və daş qaş dükanlarını gəzdirdi. Hətta almaz qaşlı bir üzük də alıb barmağına taxdı. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cıqqa — is. <fars.> 1. Başın ön və yan tərəfinə tökülən tellər. Siyah zülfü dal gərdəndə bir qulac! Sona cıqqasıtək ucları qıyğac. Q. Z.. Gülab qoxusu şairi nəşələndirdi. Xoş bir təbəssümlə şagirdini süzdü: cıqqa telləri ağ cunadan çıxıb gərdəninə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ciqqə — ə. 1) kəkil; 2) birçək; 3) bayraq, ələm; 4) qotaz; 5) tacşəkilli daş qaşlı qadın baş bəzəyi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
üzük — 1. is. 1. Əsasən qızıldan qayrılan, bəzək üçün və ya evlilik rəmzi kimi barmağa taxılan halqa; barmaqlıq. Brilyant qaşlı üzük. – Balaca bir qutudan <Səkinə> «Zvezda» markalı qızıl saat və zümrüd qaşlı bir üzük çıxartdı. M. İ.. Güldanə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
firuzə — is. <fars.> 1. Göy rəngli qiymətli daş. Firuzə yataqları. – Sarı dağın ətəyindəki yaşıl meşə altun üzərinə nəsb olunmuş firuzəni andırırdı. Ç.. // Həmin daşdan qaşı olan. Firuzə qaşlı üzük. 2. Göy, mavi. Firuzə səma. – Mən görmüşəm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
